ماه رجب

---

ماه رجب از آن ماههایی است که برایم بسیار دوست داشتنی است. شاید یک دلیلش قرار گرفتن میلاد علی (ع) در این ماه است.

روزی که آنچنان که از نوجوانی  به یاد  دارم هر گوشۀ  شهر غرق نور های رنگارنگ زرد و قرمز و پرچمهای سبز سیدی می شد. به ویژه یکی از زیباترین و سرسبزترین مناطق شیراز یعنی خیابان آزادی( حد فاصل پل  باغ صفا تا فلکۀ گاز ) بگونه ای پر شکوه و مفصل چراغانی و با  پرچمهای رنگارنگ  آذین بندی  می شد.

بانی این امر آقای مهدیار بود که در همان روز تولد حضرت علی (ع) مجلس جشن بزرگی برپا می کرد و تمام کوچه های  واقع  در خیابان آزادی و خانۀ خود و دیگر همسایگانی که مایل بودند را مهیای پذیرایی از شهروندان شیرازی می کرد. این جشن حتی در زمان جنگ و شبهایی که بخاطر  حملات هوایی خاموشی همه جا حکمفرما می شد بدان شکلی که ممکن بود برپا  می گشت؛ و البته هنوز هم مطابق سنوات گذشته تا کنون ادامه دارد.

جلوۀ دیگر ماه رجب در دروان دانشجویی برایم اشکار شد.آن هنگام که در مسجد دانشکده  بین دو نماز جماعت  دعای وارده از امام صادق " یا من ارجوه ..." خوانده می شد .

دعایی که مضمون اصلی آن امید تام به سر چشمۀ خو بـی ها و نیکی ها ست.

تکرار روزمرۀ این دعا و توجه در معانی آن در این یک ماه فرصت و لحظات لذت بخش و سرشار از آرامش را برایم به ارمغان می آورد .از آن زمان تا کنون در بسیاری از مقاطع زندگی هرگاه گرفتاریها و مخمصه های متعدد بر من چنبره زده ؛ خواندن این دعا برایم موجبات صبر، آرامش وانبساط خاطر فراهم نموده  و در مواردی حتی گره گشا ی مشکلاتم بوده است.

                                                                 ...