یاد آن بعد از ظهر دوشنبه ،چند روز گذشته از 18 تیر که هُرم آفتاب نیزه هایش را بر سر و روی مان می کوبید و انبوه  عصیان ِ جوانانی که گرمای خیابانهای تفتیده را بیش از پیش برمی افروخت.و تو آمدی با یک عصا ! 

بر فراز چشمهایی که می کاوید و حنجره هایی که می غرید؛ در حالیکه از سر و روی سپید موی کهنسال تو عرق می چکید. 

تو آمدی که مگر با سخن، آن حجم شعله ور را بلکه آرام کنی و عاقل. 

پیرمرد، آن هنگام : 

 در دل، تو را  تحسین کردم و  گفتم شاید تنها ثمرۀ این روزهای سخت، آشنایی با بزرگی چون تو بود. 

....... 

 عزت‌الله سحابی از دنیا رفت