دلنوشت

دلنوشته هایی سپرده در دست باد!

دلنوشت

دلنوشته هایی سپرده در دست باد!

روز ملی سینما


۲۱شهریور ماه روز ملی سینما نام گرفته است. از رسومی که در بین سینما دوستان ومنتقدین

متداول است معرفی فیلمهای سینمایی برتر از دیدگاه خودشان  می باشد.

اینجانب نیز بعنوان کمترین بنده ء هنر ده فیلم از سینمای ایران را تا آنجا که پیگیر بوده و دیده ام 

برایتان ردیف کنم.امید که شما دوستان نیز با تبادل نظر خودتان با این کمترین! زمینه بحث را

فراهم نمایید. سعی می کنم که در مطالب بعدی در مورد این فیلمها توضیحات کافی ارائه کنم.

  1. سوته دلان                                                 کارگردان   علی حاتمی  
  2. داش آکل                                                                 مسعود کیمیایی
  3. خاکستر سبز                                                            ابراهیم حاتمی کیا
  4. قارچ سمی                                                              رسول ملاقلی پور               
  5. ناصر الدین شاه آکتور سینما                                        محسن مخلباف
  6. هامون                                                                     داریوش مهرجویی
  7. گزارش                                                                    عباس کیا رستمی
  8. نرگس                                                                     رخشان بنی اعتماد
  9. شوکران                                                                   بهروز افخمی 
  10. بوتیک                                                                     حمید نعمت الله 
  11.  بهترین فیلم مستند:مرثیه گمشده                               خسرو سینایی

لرز خربزه خوردن

 


الحمدلله والمنة روزنامه شرق هم توقیف شد .

حال آقای عطریانفر بهمراه محمد قوچانی میتوانند  سر دل استراحت بروند دریک  گوشۀ  د نج شطرنج بازی کنند و اندر باب زنده بودن یا مرده بودن اصلاحات داد سخن در دهند.

آقایان فکر میکنند روزنامه جای شطرنج ، تخت نرد، پا سور ودیگر آلات قمار است؟!

تازه! قواعد بازی شطرنج را هم بلد نیسـتـنـد. درکجای دنیا بر روی صفحۀ شطرنج مهرۀ  خـــــــر وجود دارد که در صورقـبـیـحۀ ایشان خودنـمایی میکند؟ جزاین است که مخا طبان خود را خــــــــر فرض کرده اند!

این از بعد فنی قضیه اما از بعد سیاسی که حرف بسیار است.

بر همه صاحب نظران پوشیده نیست بر شما نیز پوشیده نماند که صفحه شطرنج به مثابه عرصۀ سیاست قلمداد میشود . بنا براین امروزه که  درعرصۀ سـیاسـت هــالـۀ نـــور ، سند ثبـتی اش فقط به نام یک نفرزده شده است کاربرد آن از برای جناب خــــر تنها یک نکته را به ذهن مبادرت مینماید وآن هم این است:

اسـتـفـادۀ ابزاری از مقدسات و تمسکات عطوفت ورزی !

آری ، مضمون  صف آرایی نجـابـت وحماقـت چـیزی نیسـت که از چشمان تیز بین هیأت نظارت دور بماند!

بنده برای مسـتـدل نمودن عرایضم اسناد و مدارک ذیل را در معرض دید عموم قرار می دهم.

 

خبرگزاری دانشجویان ایران - تهران
سرویس: سیاسی
هیات نظارت بر مطبوعات روزنامه‌ی شرق را به استناد تبصره‌ی ماده‌ی ‌١٢ و بر اساس بندهای ‌١،‌٢،‌٤ و به ویژه بند ‌٨ ماده‌ی ‌٦ قانون مطبوعات توقیف و پرونده‌ی آن را به دادگاه ارسال کرد.
به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) در متن ارسال شده از سوی دبیرخانه‌ی هیات نظارت بر مطبوعات آمده است: « این هیات در تاریخ ‌١٩/٥/١٣٨٥ و به منظور حمایت از ادامه‌ی انتشار نشریه‌ی شرق به صاحب امتیاز فرصت داد تا ظرف یک ماه نسبت به معرفی مدیرمسوول جدید که امکان نظارت بیشتر بر مطالب نشریه را داشته باشد اقدام نماید که صاحب امتیاز در تاریخ ‌٢٠/٦/١٣٨٥ با ارسال نامه‌ای تقاضای مهلت دو ماه دیگر نمود.
لیکن با توجه به تخلفات مکرر روزنامه و عدم اصلاح در یک ماه اخیر و خصوصا با توجه به انتشار کاریکاتور توهین‌آمیز در یکی از شماره‌های اخیر آن نشریه به اتفاق آراء روزنامه‌ی شرق را توقیف کرد و پرونده‌ی تخلفات این نشریه را به دادگاه ارجاع نمود.

همچنین در این جلسه مجوز نشریات حافظ و خاطره به استناد تبصره‌ی ‌١١ قانون مطبوعات لغو گردید.»

تک ستاره


امروز روزنامه شرق یادداشتی از استاد عزت ا... انتظامی درمورد( جشن  مجله دنیای تصویر

 و اهدای جایزه به پاس یک عمر فعالیت های سینمایی داریوش مهرجویی )را به چاپ رساندکه 

متن آن را در زیر می آورم.

 اما این امر پیش از هر چیز بیانگر روحیه والا و بزرگ منشی آقای انتظامی است.فردی که سن

 وسالی به مراتب بیش از مهرجویی دارد وشانی در سینما وتئاتر کشور؛ از اینکه با اجرای یک تکه

 نمایش طنز باعث رنجش مهرجویی شده به نوعی پوزش می طلبد. این اخلاق حسنه ای

 است که همه بدان نیازمندیم واینچنین فردی به واقع الگو وتک ستاره آسمان فرهنگ وهنر ایران

 است.یادمان نرفته مقاله دکترسروش درهمایش اخیردین ومدرنیته را و ایضا ً اضافه کنیدنامه

نگاریهای خانم فاطمه رجبی را ! هر چند که نمی خواهم این دو را از یک جنس بشمارم.

 سهم من از مهرجویی بزرگ

 

218853.jpg

من پنج فیلم برای داریوش مهرجویی بازی کرده ام: گاو، آقای هالو، پستچی، هامون و بانو بدون در نظر گرفتن سریال ناتمام الموت. هر پنج فیلم از نقطه های اوج کارنامه من و جزء گنجینه فرهنگی سینمای ایران هستند. اصلا هویت سینمایی من و آنچه که منتقدان پرسونای یک بازیگر می خوانند، با همین فیلم ها شکل گرفت به خصوص که سه فیلم اول، نخستین آثار کارنامه سینمایی من بودند. خود فیلم ها هم جزء کلاسیک های تاریخ سینمای ایران هستند که توانایی های مهرجویی باعث ماندگاری آنها شده و هرچه زمان می گذرد، ارزش های شان بیش تر آشکار می شود. برای من، که بیشترین تحسین ها بابت همین فیلم ها در طول دوران فعالیتم نثارم شده، بازی در فیلم های مهرجویی و همکاری و همنشینی با او باعث افتخارم است.
در جشن سینمایی مجله «دنیای تصویر» که برای اهدای جایزه ای به پاس یک عمر فعالیت های سینمایی مهرجویی دعوت شده بودم، بنا به طبیعت و روال این گونه گردهمایی ها، قصد داشتم به طنز، خاطره ای از همکاری هایم با مهرجویی را «بازی» کنم، اما شاید موضوع را درست انتخاب نکرده بودم. آن شب، شب تجلیل از کارنامه داریوش مهرجویی بود و شایسته تر آن بود که من فقط و فقط از همان چیزهایی یاد می کردم که مهرجویی را به بزرگی رسانده و من هم در این میانه سهم خود را گرفته ام و شده ام انتظامی امروز و این سال ها. باید می گفتم که اگر این پنج فیلم از کارنامه من حذف می شد، نیم بیش تر وزن و ارزش آن از دست می رفت. موضوع اختلاف های مالی من و مهرجویی موضوعی خصوصی بین من و او است که باید همچنان خصوصی باقی می ماند. من به اشتباه با طرح آن موضوع، ولو به طنز، حساسیتی ایجاد کردم که باعث رنجش او و پشیمانی و دریغ خودم شد. حالا فکر می کنم طرح چنین مسائلی، حتی با بهترین اجراهای طنزآمیز هم می تواند در مخاطبان ایجاد سوءتفاهم کند. طبیعی است که باید از این بابت پوزش بخواهم. شکی نیست که مهرجویی یکی از بزرگ ترین سینماگران همه تاریخ سینمای ایران است و آن حرف ها و بازی طنزآمیز من در روی صحنه آن شب، ولو برای شوخی با مهرجویی در شبی که شب او بود، چیزی از بزرگی او کم نمی کند، اما این عذرخواهی بهانه ای شد برای تاکید هرچه بیش تر بر اهمیت فیلمسازی که یکی از شمایل های انکارناپذیر هویت فرهنگی سینمای ایران در سراسر جهان است.